Digitale Fotografie Vakantie

De carriere van Joe McNally is lang, goed en divers. Een echte fotografie dinosaurus. Maar de laatste tijd is hij het een beetje kwijt. Commerciële belangen lijken groter te zijn geworden dan kwalitatief goede foto's afleveren. En de is het begin van het einde. De fotografische merken die zijn naam mogen gebruiken is lang. Lastolite was volgens mij de eerste met softboxen en andere artikelen. Nikon al levenslang, dat is de enige die nooit ingeruild is. Maar verder is het wat de fabrikant ervoor geeft om reclame te mogen maken met zijn naam. En ik snap hem wel, maar je moet wel kwaliteit blijven leveren. En in dat opzicht vind ik Joe McNally erg slordig geworden. Hij was het niet.

En ook jij als consument (lezer) hebt niet zoveel aan hem als voorbeeld. En dit gaat dan ook een behoorlijk harde blog worden. Waarom? Omdat het moet. Ik hou teveel van fotografie om het onderstaande van slechte fotografie en van commercie aan elkaar hangende belangen aan te kunnen zien.

Eigenlijk gaat in de bovenstaande foto al driedubbel fout. Er komt flitslichtlicht van onderen. Nooit en ten nimmer, dat kan niet. De zon komt ook altijd van boven. Hij ligt op de grond en het licht had van schuin boven moeten komen. Van linksboven, klassiek licht. dan krijgt het ook wat sfeer en stijl. Licht van onderen maakt iedereen eng. En dat geld ook McNally. Als iemand gaat liggen op een vloer moet het licht meebewegen met de persoon en zijn houding. Als ik Joe was geweest zou deze foto nooit geplaatst mogen worden. Niet charmant voor hemzelf (ook belangrijk) en als dit gebruikt wordt voor een reclame voor hoe mooi het licht is van Profoto producten als flitsmerk dan komt dat er dus niet uit. Want dit is lelijk licht. Dus Profoto zit ook een beetje te slapen. De flitslicht specialisten? Licht van onderen. Lelijk licht! Moet dit dan reclame zijn voor Profoto?

De tweede fout in de foto is dat er geen mens ter aarde alle producten in bovenstaande foto zelf heeft aangeschaft. Alleen al de vier aggregaten die helemaal rechts staan opgesteld zijn al meer dan 50.000 euro waard. Dan zie ik nog zes proheeads liggen en dan ben je alweer 24.000 euro verder. Dan heb ik alleen maar de twee rechter rijtjes besproken. Dus wat heb jij als fotograaf aan een dergelijke promotie? Er si geen fotograaf die genoeg verdiend om dit aan te kunnen schaffen en vervolgens er nog geld mee te kunnen verdienen. Het is niet realistisch. Wat wil Profoto hiermee bewijzen?

En fout drie? Ach laat die maar zitten. Ik ben nu alweer kritisch genoeg en ik ben nog niet eens begonnen.

De foto die ik wil ontleden is de bovenstaande. Profoto en Joe McNally zijn dolgelukkig met elkaar als ik de advertentie mag/moet geloven. Maar push the limits met Profoto in bovenstaande foto? Nee dat zie ik niet. Is dat dan naar boven of naar beneden de limits pushen? Ik zie alleen maar grove fouten in de foto. Verkeerd lichtgebruik; te laag, te hard, slecht gericht en eigenlijk continu op lange kant geplaatst. En daarnaast overmatig flits gebruik. Flitsers plaatsen om maar weer een flitser te kunnen plaatsen. Het is meer een foto van kijk eens hoeveel flitsers ik tegelijk kan bedienen (of eigenlijk niet kan controleren). Dat moet je alleen doen als het echt nodig is en als je het ook zelf aankan. Joe kan dit duidelijk niet.

Het had moeten worden een kijk eens hoe goed ik ben foto. In laats daarvan is het een parodie op een goede flitsfoto geworden. Zo goed als alles wat kon fout gaan is fout gegaan. Daar ga ik:

Kijk rechts in de foto. Daar zit onderin een open haard waar een flitser met een art gel (oranje) gel in is geplaatst. Heel klungelig slecht gericht en veel en veel te hard. Het is echt een klets boem retteketet flitslicht geworden. Waarbij de assistenten tegen Joe zeiden zo we hebben weer een flitser ergens geplaatst en gaaf joh niemand kan het zien dat daar een flitser geplaatst is. Nou dat is niet zo'n kunst meer tegenwoordig met al die mooie flitsers. Allen heeft Jo nooit gezien wat voor een verschrikkelijke pijnhoop deze slecht geplaatste flitser in de rest van de foto aanrichtte. En dan ook nog een raar licht op die schoorsteen mantel. Ook al van onderen. Dat terwijl licht altijd van boven komt. Maar dit is licht vanuit de open haard. Het zou een knapperend haardvuurtje moeten imiteren deze flitser. Maar het lijkt wel ineens een andere kleur te hebben en zeker geen kleur van een knapperend vuurtje. En waarom staat die flitser die een vuur moet imiteren dan zo hard! Het had echt wel een stapje minder mogen zijn! En…. de man met deksel in zijn hand. Oeps. daar is het ook fout gegaan. Ook van onderen belicht en wederom op de lange kant. Zou Joe nooit iets geleerd hebben over verlichting technieken? En waar het om gaat, het gezicht, daar waar expressie te zien is, daar staat geen licht. Het is onwerkelijk zo slecht als het licht geplaatst is. Het licht wat onder de deksel vandaan komt klopt dan wel. Dat is overigens ongeveer de enige op de blauwe na die helemaal links in beeld zichtbaar is. De rest is allemaal fout geplaatst.

Het licht op de man komt keihard van onderen. En staat op de lange kant, en al mijn cursisten weten dat je daar nooit maar dan ook nooit licht op zet. Maar heb je geen cursus bij me gevolgd dan zie je nog steeds dat het wel raar is dat het licht zo hard van onderen komt. En het is de flitser die in de open haard lag. Maar die kleur klopt niet. Dan had het warmer moeten zijn. Dus dit is alweer een andere flitser. Dat zie ik omdat ze van kleur verschillen. Een tekort aan flitsers kan Joe nooit gehad hebben. Hij moest de grenzen van het systeem laten zien in een foto. Het si wederom een slecht geplaatste flitser door Joe en/of zijn assistenten. Maar Joe zijn naam hangt eraan, dus die is eind verantwoordelijk. En waarom al die assistenten? Ik zou ze ter plekke naar huis sturen. Iemand had het moeten zien, maar niemand heeft het gezien. Dit drie dagen werk en voorbereiding zoals Profoto zegt… wat hebben ze dan al die tijd zitten doen? Ik maak dit echt in twee uur tijd. Niet meer.

Wanneer je geen verstand van licht hebt moet je dit soort werk niet doen. Joe heeft wel verstand van flitsen en licht, maar deze foto is volledig buiten zijn grenzen aan kennis en kunde gekomen. Meer en meer licht plaatsen daar waar je denkt dat het leuk uitkomt. Alles volstouwen. Want een plan was er duidelijk niet. Anders plaats je niet nagenoeg elke flitser verkeerd. Als je bij de man (de butler) het licht op de lange kant zet dan kan dat bij een ander ook zomaar gebeuren. En dat zie ja dan ook weer terug ziet in de bovenstaande foto. Ook de vrouw in het geel krijgt een licht wat te laag staat, licht komt altijd van boven zoals in de natuur, en ook dit licht staat vol op de lange kant. Ongelofelijk. Joe bewijst eigenlijk dat hij en niemand op de set ook maar enig idee had hoe licht zou moeten opgesteld worden. Even flauw doen. Had Joe alleen maar flits statieven bij zich die niet hoger konden dan 30 centimeter hoog?
Al met al is het nu een opeenstapeling van fouten geworden. Eenmaal een verkeerde weg ingeslagen en zie dan nog maar eens de boel goed te krijgen. En dat is niet gelukt. Profoto maakt er reclame mee. Ongelofelijk. Goed flitsmerk, enorm goed, maar kennelijk mogen de Profoto flitser niet te hoog geplaatst worden.

En bij een ander persoon helemaal links in de foto gaat het dubbel fout. Het licht komt van twee kanten. En van links en van rechts. Zichtbaar is een hele dikke vieze vette lichttang midden op het gezicht. Dat is dat de schaduw gevangen zit tussen twee lichten in. Fouter dan dit kan het niet. Ook al wordt het op sommige officiële opleiding ook serieus als een belichting techniek wordt aangeleerd aan studenten. Maar Joe is van voor die tijd, dus die kan dat nooit geleerd hebben. Toch maakt hij ook de fout! Licht komt altijd maar van één kant. Op de hele wereld is er ook maar één zon. Zo simpel is het. En ik ben nog steeds niet klaar.

En dan nog die donkere dame. Even een aanwijzing geven van kijk iets lager, doe je kin iets lager bij de volgende foto want anders kijken we precies midden in je neusgaten. Het is vijf seconden werk. Neusgaten fotografie is erg oncharmant. Joe lost his touch and magic. Hij kan het wel, dat heeft hij in het verleden vaak genoeg laten zien, maar dit soort fotografie is veel te gecompliceerd voor hem. Heel duidelijk buiten zijn comfort zone. Eén, twee mensen dat kan hij wel goed.

Ook bij de man in het rood gaat het fout. Daar staat het licht ook alweer op de lange kant. Vol op zijn oor. Is dat de belangrijkste kant van het portret? Ik dacht het niet. Het licht had op het gezicht moeten staan. Een portret is een gezicht. En het licht staat perfect op de zijkanten van het hoofd maar niet op het gezicht. Weer daar waar de expressie van het verhaal uit de foto echt zichtbaar moet worden staat er geen licht op. De donkere mevrouw is ook nog eens te weinig geflitst.

Over het algemeen is het een kenmerk van fotografen die hun licht niet beheersen het werk over een andere boeg gooien. Indruk maken door met grote aantallen flitser te gaan werken. Maar goed, Joe heeft 150.000 dollar aan apparatuur gekregen en daarnaast zal er nog wel een hele grote geld som betaald zijn aan hem om zijn naam te mogen gebruiken. Ik ben niet jaloers. Ik kan alleen maar zeggen dat ik blij ben dit niet gemaakt te hebben. Ik zou me dood schamen voor bovenstaande foto. Ik wil het wel maken voor Profoto met mijn Godox flitsertjes maar dan wel veel beter. Met al mijn flitsers kan ik net aan 1/10 van een Profoto flits aggregaat aanschaffen. En toch zou mijn foto vele malen beter en mooier geworden zijn.

En toch zijn er bedrijven als Profoto die graag hiermee de sier willen maken. Joe McNally werkt met Profoto en andersom. Met andere woorden als het Joe McNally is dan moet het wel goed zijn. Het is de naam die het moet doen, niet de foto. Maar dat is niet zo als je ernaar kijkt zoals ik het doe. Het is een vergaarbak van fouten geworden deze foto. En dan te bedenken dat dit met een productieteam van minimaal 10 mensen wordt gemaakt. Ik heb wel eens filmpje gezien over het maken van deze foto. Het is bizar hoeveel mensen erbij zijn. Niemand van die mensen heeft kennelijk iets kunnen toevoegen aan beter of mooier licht en zelfs over de belichting zou ik nog wel wat kunnen zeggen.

En zo is het gebeurd dat na enkele jaren van geen negatieve blogs schrijven er nu toch weer één keiharde is uitgerold. En ik wilde dit eigenlijk nooit meer doen. Toch hen Ik geen medelijden met Joe, die heeft zijn schaapjes wel op het droge. En van deze kritiek zal hij ook niet wakker liggen. Want wie is die Patrick Mollema dan in godsnaam? Joe geeft ook nog wel eens les. 6500 dollar voor drie dagen. Wat zou je daar dan leren?

Kortom, eindelijk weer eens kritische analyse. Waarom? Omdat het moet. Omdat je niet alles moet geloven wat je ziet. Omdat je moet leren om kritisch te kijken naar wat je ziet. Door dit uit te leggen kan jij anders naar foto's gaan kijken. Als ik uitleg wat er mis is kun jij er iets van leren zodat je niet dezelfde fouten maakt. Onderstaande foto is echt alles wat fotografie niet moet zijn. Doe maar wat, gooi maar wat flitser rond in de kamer. Smoelt altijd leuk voor de kijker moet er gedacht zijn tijdens het maken. En ik zie het nu ook nog tijdens het typen. Dat licht op het plafond!!! Zo hard, zo ongenuanceerd. Er zit geen a enkele gedachte achter dit licht op het plafond. Het is Doen en zijn productie team overkomen. Joe moet zicht tijdens deze foto opname wel diep ongelukkig gevoeld hebben. Hij wist dat hij het niet aankon. DE foto liep als los zand tussen zijn vingers door. Dat moet hij geweten hebben. Het ging boven zijn pet. Maar is toch door gegaan omdat het geld zo lekker is. En dat is ook al iets wat fotografie niet moet zijn. Je doet het niet voor het geld, maar omdat je iets moois wilt maken.

Mijn les naar jullie toe is: kijk eens wat kritischer. Heel veel kritischer mag ook. Het feit dat er een grote naam verbonden is aan een foto wil niet zeggen dat het dan ook goed zou moeten zijn. Denk vooral niet, oh het is een grote naam dus dan zal het wel goed zijn. Of ik mag er geen kritiek op hebben want het is een bekende en beroemde fotograaf. Als je een grote naam hebt moet je het ook continu waarmaken. En dat doet Joe niet. Slachtoffer van zijn eigen succes? Ja, ik denk het wel. Wat moet hij zich drie dagen ongelukkig hebben gevoeld.

De drie dingen die jij ervan kan leren of misschien wel vier:
1. Wees altijd kritisch en kijk heel erg goed.
2. Joe is drie dagen doodongelukkig geweest. Keek daarna zijn bankrekening en dat maakte alle ellende weer een beetje goed.
3. Bij Profoto werkt niemand die verstand heeft van licht gebruik. Er werkt zeker weten geen goed opgeleide fotograaf. Wat is mooi licht? Profoto had deze foto nooit mogen accepteren. Toch raar voor een bedrijf wat flitsers maakt.
4. Profoto heeft heel veel marketing budget doordat ze standaard exorbitante prijzen vragen voor hun producten. Ja, het is heel erg goed spul, maar ridicuul duur. En als je een dure en goede flitser slecht plaatst is het ineens een hele slechte flitser.
5. Laat je niet misleiden door een man in een foto zwemmend in 150.000 euro in apparatuur. Staar je er niet blind op. Het is alleen maar uiterlijk vertoon. En het vertoon wat er had moeten zijn in de foto is er niet.

En onderstaand nog even op de valreep het officiële statement van Profoto of deze foto en Joe. Na al mijn kritiek wel een beetje cynisch eigenlijk. Wat een marketing bullshit. De foto had ik in twee uur (alleen dus zonder assistenten) veel en veel beter gemaakt. Zonder een leger aan assistenten, maar dat kijkt me ook wel een keer lekker. Zonder continu zelf te moeten rennen en vliegen alleen maar lekker delegeren. Maar kennelijk word je daar lui van. Het lijkt er in ieder geval wel op. Dus laat mij maar alleen werken, al mijn lichtjes zelf opstellen. Want dan staan ze in ieder geval zeker weten wel goed geplaatst. Want goed lichtplaatsing is alles. Mijn naam zou dan immers onder de foto staan. En je naam moet je verdedigen en overeind houden. Die kun je maar één keer verliezen.

Ik zeg niets over dat ene woord drama wat Profoto gebruikt in haar tekst. Ze bedoelen een ander soort drama in het Engels. Maar eigenlijk is het wel een drama. Maar dan in het Nederlands.